werken in Solidarité
Blijf op de hoogte en volg Maaike
28 Februari 2013 | Togo, Kpalimé
Hallo lieve lezers!
Zozozozozo veel gedaan weer niet te geloven(: Elk weekend ga ik nu wel op stap om éen van de vele mooie en interessante dingen hier in de omgeving van Kpalimé te bezichtigen/beklimmen/bespringen.
Maar om de afwisseling er in te houden zal ik voor jullie mijn werk in Centre de Santé, Solidarité beschrijven.
Elke morgen vertrek ik om 7 uur op mn fietsje om om 7 uur te beginnen (ze nemen het hier niet zo nauw met tijden). Ik werk dan tot 3 uur en ga dan snel naar huis om mijn honger te stillen. Er is wel een kantine maar om nou elke dag 100 CFA (15 cent) uit te geven terwijl ik het thuis gratis kan krijgen, is toch niet een heel puik plan.
Ik heb al op 3 verschillende afdelingen gewerkt: de receptie (accueil), maternité en nu in het laboratoire.
Accueil
Zoals ik al in een eerdere blog had verteld hield mijn werk hier in het nemen van de constanten: gewicht, temperatuur en bloeddruk. Samen met Djobo, of ook wel Maman voor iedereen (omdat ze de oudste is die er werkt) heette ik elke nieuwe patient welkom.
Ik heb hier 2 weken gewerkt. Ik heb hele leuke gesprekken met haar gehad en ben gewend geraakt aan het weinige werk en de vele middagdutjes op de banken van de receptie.
Maternité
Moeder en kind afdeling wat dus inhoudt: inlichting over plannification familiale, maandelijkse bezoeken van zwangere vrouwen, bevallingen en ook het volgen van de pasgeboren baby'tjes en deze vaccineren.
Klinkt allemaal heel interessant, is het natuurlijk ook, maar voor mij was hier weinig te doen. Het grootste deel van het werk bestond toch uit praten, wat in het Ewe, de lokale taal hier, gebeurd, en als het Frans zou zijn is mijn niveau daar nog laaaaaang niet!
Maar wel heb ik naar foetus hartjes mogen luisteren en baby'tjes mogen wegen. Een bevalling jammer genoeg nog niet meegemaakt maar dat gaat komen(:
Laboratoire
Hier werk ik nu, samen 4 mannen. Hier onderzoeken ze het bloed, pipi en kaka. De 1e dag mocht ik meteen al bloed prikken uit de vinger, en vandaag heb ik ook direct uit de ader mogen nemen in de arm. Af en toe laten ze me een interessante vondst in de microscoop zien maar ook hier is het toch het grootste deel van de dag chillen. Wat inhoudt: lezen (in het frans^^), mn reisdagboek bijhouden (ik ben nog nooit zo bij geweest), chillen bij Djobo/Maman en mn vaste slaapje.
Maar ik mag zeker niet klagen, in Nederland had ik nooit gedacht dat ik dit soort dingen mag uitvoeren. En ik heb vandaag eens duidelijk gemaakt dat ik me nogal verveel dus er is me beloofd dat ik morgen weer wat dingetjes bij mag leren! Dat worden dus uren turen in de microscoop op zoek naar malaria en om witte bloedcellen te tellen!
Ook heb ik Solidarité een tijdje geleden van het patienten point of view mogen beleven toen ik na slapjes naar huis te zijn gegaan toch stevige koorts kreeg. Dus samen met maman op de moto gejumpt en me laten onderzoeken. Omdat het labaratoire al gesloten was hebben ze me maar gewoon verschillende treatments gegeven, oa voor malaria en andere infecties. Ik heb dus een paar uur moeten liggen en ben nadat alle vloeistof mn hand in was verdwenen, een stuk levendiger naar huis gegaan. De volgende morgen was in mn bloed alleen een buikinfectie te zien. Misschien was het dus ook malaria maar dat was al behandeld en dus niet meer zichtbaar.
Ik heb voor de infectie een antibioticakuur gekregen, deze braaf geslikt en nu ben ik weer helemaal gezond[:
Het is erg interessant om te zien hoe anders ze hier omgaan met klanten/patienten dan in Nederland. Totaal niet enige instelling van Klant is Koning. Nee het is: 'ik ben nu mijn rijst aan het eten dus je wacht maar even op de resulaten!' Niet dat ze onvriendelijk zijn hoor, zeker niet, met iedereen wordt een praatje gemaakt alsof het vrienden, terwijl ze elkaar meestal niet kennen. De sfeer is erg ontspannen: alles gaat hier gewoon wat langzamer.
Over 2 weken verhuis ik van het laboratoire naar consultation waar ik mn laatste maand bij solidarité zal besteden. Ik heb nog geen idee wat mn werkzaamheden daar zullen inhouden dus dat is spannend!
Tot 14 april blijf ik hier werken en bij mn gastgezin wonen, daarna heb ik meer dan een maand om te reizen. Maar er broeien ook al reisplannen voor die datum, met andere vrijwilligers:D Leukleukleuk! Het begint nu wel heel erg te kriebelen meer van het land en/of buurlanden te zien!
Dit is het voor nu! Miagadogo, Au revoir!
Zozozozozo veel gedaan weer niet te geloven(: Elk weekend ga ik nu wel op stap om éen van de vele mooie en interessante dingen hier in de omgeving van Kpalimé te bezichtigen/beklimmen/bespringen.
Maar om de afwisseling er in te houden zal ik voor jullie mijn werk in Centre de Santé, Solidarité beschrijven.
Elke morgen vertrek ik om 7 uur op mn fietsje om om 7 uur te beginnen (ze nemen het hier niet zo nauw met tijden). Ik werk dan tot 3 uur en ga dan snel naar huis om mijn honger te stillen. Er is wel een kantine maar om nou elke dag 100 CFA (15 cent) uit te geven terwijl ik het thuis gratis kan krijgen, is toch niet een heel puik plan.
Ik heb al op 3 verschillende afdelingen gewerkt: de receptie (accueil), maternité en nu in het laboratoire.
Accueil
Zoals ik al in een eerdere blog had verteld hield mijn werk hier in het nemen van de constanten: gewicht, temperatuur en bloeddruk. Samen met Djobo, of ook wel Maman voor iedereen (omdat ze de oudste is die er werkt) heette ik elke nieuwe patient welkom.
Ik heb hier 2 weken gewerkt. Ik heb hele leuke gesprekken met haar gehad en ben gewend geraakt aan het weinige werk en de vele middagdutjes op de banken van de receptie.
Maternité
Moeder en kind afdeling wat dus inhoudt: inlichting over plannification familiale, maandelijkse bezoeken van zwangere vrouwen, bevallingen en ook het volgen van de pasgeboren baby'tjes en deze vaccineren.
Klinkt allemaal heel interessant, is het natuurlijk ook, maar voor mij was hier weinig te doen. Het grootste deel van het werk bestond toch uit praten, wat in het Ewe, de lokale taal hier, gebeurd, en als het Frans zou zijn is mijn niveau daar nog laaaaaang niet!
Maar wel heb ik naar foetus hartjes mogen luisteren en baby'tjes mogen wegen. Een bevalling jammer genoeg nog niet meegemaakt maar dat gaat komen(:
Laboratoire
Hier werk ik nu, samen 4 mannen. Hier onderzoeken ze het bloed, pipi en kaka. De 1e dag mocht ik meteen al bloed prikken uit de vinger, en vandaag heb ik ook direct uit de ader mogen nemen in de arm. Af en toe laten ze me een interessante vondst in de microscoop zien maar ook hier is het toch het grootste deel van de dag chillen. Wat inhoudt: lezen (in het frans^^), mn reisdagboek bijhouden (ik ben nog nooit zo bij geweest), chillen bij Djobo/Maman en mn vaste slaapje.
Maar ik mag zeker niet klagen, in Nederland had ik nooit gedacht dat ik dit soort dingen mag uitvoeren. En ik heb vandaag eens duidelijk gemaakt dat ik me nogal verveel dus er is me beloofd dat ik morgen weer wat dingetjes bij mag leren! Dat worden dus uren turen in de microscoop op zoek naar malaria en om witte bloedcellen te tellen!
Ook heb ik Solidarité een tijdje geleden van het patienten point of view mogen beleven toen ik na slapjes naar huis te zijn gegaan toch stevige koorts kreeg. Dus samen met maman op de moto gejumpt en me laten onderzoeken. Omdat het labaratoire al gesloten was hebben ze me maar gewoon verschillende treatments gegeven, oa voor malaria en andere infecties. Ik heb dus een paar uur moeten liggen en ben nadat alle vloeistof mn hand in was verdwenen, een stuk levendiger naar huis gegaan. De volgende morgen was in mn bloed alleen een buikinfectie te zien. Misschien was het dus ook malaria maar dat was al behandeld en dus niet meer zichtbaar.
Ik heb voor de infectie een antibioticakuur gekregen, deze braaf geslikt en nu ben ik weer helemaal gezond[:
Het is erg interessant om te zien hoe anders ze hier omgaan met klanten/patienten dan in Nederland. Totaal niet enige instelling van Klant is Koning. Nee het is: 'ik ben nu mijn rijst aan het eten dus je wacht maar even op de resulaten!' Niet dat ze onvriendelijk zijn hoor, zeker niet, met iedereen wordt een praatje gemaakt alsof het vrienden, terwijl ze elkaar meestal niet kennen. De sfeer is erg ontspannen: alles gaat hier gewoon wat langzamer.
Over 2 weken verhuis ik van het laboratoire naar consultation waar ik mn laatste maand bij solidarité zal besteden. Ik heb nog geen idee wat mn werkzaamheden daar zullen inhouden dus dat is spannend!
Tot 14 april blijf ik hier werken en bij mn gastgezin wonen, daarna heb ik meer dan een maand om te reizen. Maar er broeien ook al reisplannen voor die datum, met andere vrijwilligers:D Leukleukleuk! Het begint nu wel heel erg te kriebelen meer van het land en/of buurlanden te zien!
Dit is het voor nu! Miagadogo, Au revoir!
-
02 Maart 2013 - 13:47
Marijke:
Hoi Maaike,
Leuk om te lezen over je werk! Bijzonder hoor welke dingen je mag doen als niet geschoolde! X, Marijke -
02 Maart 2013 - 15:45
Dax:
Hey Maaike,
Leuk om weer eens een verslag van je te lezen. Vond je het niet eng om voor de eerste keer bloed te prikken? Lijkt me wel spannend. Staat je trouwens goed ingevlochten haar :) Ben benieuwd naar de rest van de avonturen die je gaat beleven!
X Dax -
02 Maart 2013 - 19:26
José:
Zo, jij maakt inderdaad wat mee zeg. Bloed nemen uit een vinger lijkt me nog te doen maar uit een ader is voo rmij een stap te ver. Moedig van je, en heel bijzonder dat je het mag doen. Zo te lezen heb je het nog steeds erg naar je zin. Ga zo door zou ik zeggen. -
07 Maart 2013 - 21:26
Bowine:
Hi Maaike, wat een bijzondere dingen maak je allemaal mee zeg en nu ook zo zelfstandig aan de slag met bloedafnemen en onderzoeken. Het wordt steeds gaver als ik je reisverslagen zo lees.En relaxed, super hoor.
En echt wat een prachige natuur, zo groen. Bij Afrika denk ik altijd aan woestijn, ga m'n visie maar eens aardig bijstellen.
Groetjes Bowine -
08 Maart 2013 - 17:12
Gerrit En Gonnie:
Hallo Maaike,
Leuk om je verslag te lezen; je doet in een rustig tempo (!) toch wel aardig wat ervaring op. Heb je intussen al een bevalling gezien? Fijne tijd nog en au revoir of op z'n Deventers: tot kiek! Groetjes, Gerrit en Gonnie. -
11 Maart 2013 - 22:03
Erin:
Misschien moet ik wel verhuizen naar afrika haha te laat komen, chillen, slapen hm klinkt wel lekker(; wil die reisplannen wel horen dan! hier heeft het godverdomme weer gesneeuwd xxxxxxxxxxxxxxbestieloveu5ever -
11 Maart 2013 - 22:03
Erin:
Misschien moet ik wel verhuizen naar afrika haha te laat komen, chillen, slapen hm klinkt wel lekker(; wil die reisplannen wel horen dan! hier heeft het godverdomme weer gesneeuwd xxxxxxxxxxxxxxbestieloveu5ever
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
